Kościół pw. Matki Bożej Królowej Korony Polskiej

Świątynia, jak wiele innych tego typu XIX-wiecznych budynków, wybudowana została na Pomorzu Zachodnim dla niegdyś licznej gminy ewangelickiej. Kościół to przykład budowli modernistycznej, która nosiła patrocinium Kreuzkirche, czyli Krzyża Świętego. Projekt, na który zdecydowali się protestanci, stworzony został przez architekta Adolfa Thesmachera, a kamień węgielny wmurowano na placu budowy w czerwcu 1929 r. Ostatecznego poświęcenia dla wspólnoty ewangelickiej dokonano dnia 29 listopada 1931 r. Razem z Domem Bożym powstała sala teatralna, która dziś służy wiernym za kaplicę. W trakcie działań militarnych II wojny światowej kościół został spalony. Odbudowano go już jako świątynię katolicką. Dnia 22 lipca 1945 r. został na nowo poświęcony jako kościół Matki Bożej Królowej Korony Polskiej. Dnia 16 września 1945 r. erygowano tu parafię Świętej Rodziny. Od tej daty prowadzone są również księgi parafialne. Warto zaznaczyć, że od początku świątynia związana jest z działalnością żeńskich zakonów i zgromadzeń. Były to m.in.: Siostry Boromeuszki, Siostry Służebniczki Starowiejskie, Siostry Kamedułki czy Siostry Wspomożycielki Dusz Czyśćcowych.